Rachel, je begon hier ooit als stagiaire en bent nooit meer weggegaan. Hoe is dit zo gelopen?
Dat klopt! Tijdens mijn zorgopleiding zocht ik een stageplek en een van de instructeurs hier vertelde me over De Stek. Na een gesprek werd ik aangenomen en voelde ik mij meteen op m’n plek. De combinatie van werken met mensen, dieren en paarden past echt heel goed bij me. Na mijn stage kreeg ik een zomercontract als invalhulp en toen er acht jaar geleden een vaste plek vrijkwam, heb ik direct gesolliciteerd. Ik werk dus in totaal al tien jaar lang op De Stek. Nog steeds met heel veel plezier!
Je werkt nu als begeleider op de boerderijgroep, hoe ziet een typische werkdag eruit?
Mijn dagen zijn lekker divers. Ik werk twee dagen op de boerderijgroep, daar begeleid ik onze cliënten. Het gaat dan echt om persoonlijk begeleiden, instructies geven en kennis overbrengen. Van kennis over de dieren tot voeding, schoonmaken etc. Daarnaast ben ik medeverantwoordelijk voor het contact met de dierenarts en de verzorging van de dieren. Het is een heel breed takenpakket, dus geen dag is hetzelfde. En dat maakt het zo leuk en zorgt ervoor dat ik hier al zo lang zit.
En inmiddels mag je ook je kennis over paarden verspreiden?
Klopt! Sinds september 2023 begeleid ik ook nog twee dagen per week de manegegroep. ’s Ochtends zijn we lekker buiten bezig met het schoonmaken van de verblijven en verzorgen we de paarden. En ’s middags zijn de theorie- en praktijklessen. Daar leer ik anderen alles over de paarden, van welk voer ze moeten krijgen, tot hoe om te gaan met paarden. Als klein zesjarig meisje was ik al gek van paarden, dus dat ik mijn kennis nu kan overdragen, voelt echt als een droom.
Wat maakt het werk als begeleider zo bijzonder?
Voor mij is het de combinatie van werkzaamheden. Zowel met de cliënten als met dieren. Een kantoorbaan waarbij je stil moet zitten is niks voor mij. Ik wil lekker actief bezig zijn en het liefst zo veel mogelijk naar buiten. Dat is precies wat hier kan! Je maakt hier zelfs makkelijk tien- tot vijftienduizend stappen per dag.
Het werken met cliënten kan best uitdagend zijn, maar ook heel mooi. Hoe ervaar jij dit zelf?
Elke cliënt is anders en het is leuk om daar een weg in te vinden. Ik zit echt in een begeleidende rol en leer ze bijna elke dag iets nieuws. Het is mooi om hun progressie te zien en hen te motiveren. En humor speelt daar een heel belangrijke rol bij. Lekker grappen maken met z’n allen of een watergevecht houden als het 30 graden is. De focus ligt niet alleen op werk, maar ook echt op plezier maken. We wisselen de taken dus regelmatig af met lolletjes of een spelletje. De cliënten vinden dat geweldig!
Heb je een leuk voorbeeld van een bijzondere dag of activiteit met de cliënten?
Ja, we hebben een keer de rollen omgewisseld: de begeleiders namen de rol van de cliënten aan en andersom. Het was fantastisch! Sommige cliënten vonden het geweldig om begeleider te zijn en gingen ons aansturen. Het was eigenlijk een soort spiegel. Heel leerzaam en tegelijkertijd leverde het ook hilarische momenten op. Eén cliënt zat de hele dag binnen met een krant en zei: ‘Ik zit, want als begeleider hoef je niks te doen.’
Inmiddels zijn de tien jaar voorbij gevlogen, wat maakt deze werkplek voor jou zo fijn en bijzonder?
Het voelt als een familie waar iedereen er voor elkaar is. Het is hard werken, maar de sfeer in ons team is geweldig. Wij kennen alle cliënten bij naam en hebben echt een vertrouwensband met elkaar. Dit maakt het toch wel extra bijzonder.
En er is één collega in het bijzonder, waar iedereen extra gek op is?
Ja, mijn hond Jessy is inmiddels de mascotte hier. Ik nam haar in het begin een keertje mee naar werk om te kijken hoe dat ging. En dat ging zo goed, dat ze bijna altijd met mij meegaat en hier rondloopt alsof het haar tweede huis is. Iedereen mag haar aaien en ze gaat er vaak echt voor liggen. Cliënten zijn helemaal gek van haar, ik word zelfs aangekeken als ik haar een dagje niet mee heb.
Wat leuk om te horen! Op naar de volgende tien jaar?
Wat mij betreft wel! Ik zou echt niet weten wat ik anders zou willen doen. Na tien jaar geniet ik er nog steeds enorm van en hoop ik dat er nog vele mooie jaren bijkomen.